Iako je poznato vjerovanje o tome da ljudi uoči smrti nerijetko imaju snove ili priviđenja bliskih ljudi koji su već umrli, prva naučna studija o ovom fenomenu sprovedena je tek prije 10 godina. Naime, američki naučnici sa koledža "Canisius" u New Yorku sproveli su 2014. istraživanje koje je za cilj imalo da se ispita tematika snova koje ljudi doživljavaju u mjesecima ili danima prije smrti.
Studija je urađena nad 66 pacijenata koji su bili smješteni na palijativnom odjeljenju, a sa njima je urađeno 453 intervjua u vremenskom periodu od 18 mjeseci. Rezultati su bili iznenađujući.
Naime, čak devet od 10 ispitanika prijavilo je da su imali "viziju" najmanje jednom dnevno, i to najčešće putem snova. Većina njih sanjala je o susretu sa preminulim rođacima ili bliskim prijateljima koji su im za života pružali mir i utjehu.
Ispitanici su takođe istakli i da su snovi o njihovim upokojenim bližnjima "djelovali veoma stvarno". Studija je otkrila i da je 45 odsto učesnika iskusilo proročke snove tokom hibernacije, 16 odsto njih doživjelo ih je u trenutku buđenja, a za 39 odsto su počeli tokom buđenja i nastavili su se i nakon što se osoba probudila.
"Kako su se učesnici približavali smrti, utješni snovi u kojima vide pokojnika postajali su sve prisutniji. Njihov uticaj na umiruće pojedince i njihove voljene može da bude od velikog značaja. Ove vizije mogu da se jave mjesecima, sedmicama, danima ili satima prije smrti i najčešće smanjuju strah od umiranja, čineći prelazak iz života u smrt lakšima za one koji to prolaze", zaključili su istraživači.
"Proročki" snovi uoči smrti najčešće počinju od osam do 11 sedmica prije kraja života, a postaju sve učestaliji od tri do jedne sedmice pred smrt. Naučnici su utvrdili i da su ovakvi snovi vrlo živopisni i realistični: 99 posto ispitanika u gorepomenutoj studiji doživejlo ih je kao stvarnost.