Koliko naučnici znaju, ljudi su jedina vrsta koja plače iz emocionalnih razloga. Postoje dokazi da i druge životinje osjećaju emocije i da mogu proizvoditi suze, ali te suze nisu izazvane emocijama. Kod životinja one služe isključivo za fiziološko podmazivanje očiju.
Ako je emocionalno plakanje jedinstveno za ljude, postavlja se pitanje: zašto plačemo? Je li to greška evolucije ili plakanje ima stvarne dobrobiti za mentalno zdravlje?
Dok brojna istraživanja potvrđuju fizičke koristi suza – poput vlaženja očiju i uništavanja bakterija – najnovija naučna otkrića pokazuju da emocionalno plakanje igra važnu ulogu i u očuvanju psihološke ravnoteže. Evo što dosadašnja nauka kaže o tome.
Studije sugeriraju da plakanje može smanjiti nivo stresa tako što se hormon kortizol izlučuje putem suza. Osim što se kroz suze izbacuju stresni hormoni, sam čin plakanja može smanjiti njihovu proizvodnju u tijelu.
Oslobađa hormone dobrog raspoloženja
Osim što smanjuje nivo stresa, plakanje takođe podstiče lučenje hormona poput oksitocina i endorfina.
Oksitocin pomaže da se osjećamo opušteno, smanjuje tenziju i pojačava osjećaj povezanosti s drugima.
Endorfini poboljšavaju raspoloženje, povećavaju samopouzdanje i ublažavaju stres i anksioznost.
Olakšava emocionalni i fizički bol
Neka istraživanja pokazuju da intenzivno emocionalno plakanje može pokrenuti lučenje prirodnih opioida u tijelu. Ove supstance, osim što ublažavaju fizički bol, djeluju i kao regulatori emocionalnog bola, pružajući psihološko olakšanje.
Plakanje je signal za empatiju i podršku
Plakanje ima i važnu socijalnu funkciju. Čak i kada nismo u stanju riječima zatražiti pomoć, suze često jasno signaliziraju da nam je potrebna podrška.
