Emir Mejremić komponovao je djelo „Moj bijeg u slobodu“ – fenomenalno. U potpuno autorski napuštenom muzičkom prostoru nastala je simfonijska poema kompozitora koji stvaralačkim umijećem pokreće kompoziciju do vrhunca umjetničkog izraza. Riječ je o klasičnoj formi, složenoj i istovremeno otvorenoj, koja kontinuirano komunicira sa slušaocem i potpuno ga obuzima.
Ovo djelo preuzima publiku, prodire u srž teme kojom Mejremić analizira ličnost i djela Alije Izetbegovića. Početak kompozicije uvodi nas u Izetbegovićev život i unutrašnji svijet, a melodijska linija potiče na promišljanje o složenosti života, patnji, ljubavi, ideji, ratu, moralu i slobodi. Sve je jasno i precizno istaknuto, potcrtano osnovnom temom u koju nas Mejremić neprestano vraća. Nosilac djela je ideja slobode koja odjekuje i odiše čežnjom – istom onom koju su živjeli Izetbegović i njegovi savremenici.
Kompozitor ovu vrijednost uzdiže na pijedestal instrumentalnom formom savršenog sklada izvođačkih sposobnosti orkestra. U samoj poemi, kroz solo dionice violine, oboe, flaute, horne i udarača, Mejremić oblikuje stalnu težnju ka uzvišenom, vodeći nas kroz bogatstvo najrazličitijih elemenata muzičkog izraza.
Poseban trenutak nastaje u solo dionicama violine, koje izvode Tamara Arsovski i Alma Dizdar, trenutak u kojem se ogleda sva ljepota i prepoznavanje sofisticiranog izraza i Mejremićevog talenta. Upravo ovdje evidentira se genijalnost koja se ne ispoljava kroz senzacionalnost, nego kroz ljepotu i uzvišenost.
Nakon solo dionica pred slušaocem se otvara raskoš izraza, sa svim dubinama i širinama koje stvaralački um može dosegnuti. Mejremić zadire u dubinu emocije, slojevito prodire u silinu tona.
Takva široka masa zvuka odzvanja još samo u djelima velikih majstora. Kompozicija se završava u tom maniru, u maniru velikog kompozitora, koji voli svoju domovinu i stoji pred historijom u sadašnjem trenutku, spreman da budućnosti pokloni djelo kakvo je “Moj bijeg u slobodu”, saopćeno je iz Fondacije "Alija Izetbegović".
