Ono što je prednost ovog registra u odnosu na registar u Srbiji je da se u njemu nalaze sva lica koja su presuđena za krivična djela seksualne zloupotrebe i iskorištavanja djece. U Srbiji su u registar upisana samo lica koja su presuđena nakon njegove uspostave, odnosno zasad ne postoji mogućnost retroaktivnog upisa, što je posebno pokazalo negativne efekte nakon otmice dvanaestogodišnje Monike Karimanović.
U MUP-u RS kažu da je teško govoriti o preciznom broju zahtjeva za provjeru, jer je u cilju pojednostavljivanja procedura omogućeno da se ova provjera može izvršiti, ne samo u sjedištu Ministarstva, već i u policijskim upravama.
Podsjetili su da je MUP u skladu sa zakonom uspostavio registar lica pravosnažno osuđenih za krivična djela seksualne zloupotrebe i iskorištavanja djece te da je njegova svrha obezbjeđivanje zaštite djece od seksualne zloupotrebe, zlostavljanja i iskorištavanja te sprečavanje lica pravosnažno osuđenih za ta krivična djela da ponovo izvrše isto ili slično krivično djelo, pišu Nezavisne.
Naglasili su da je MUP RS prvi u regionu uspostavio registar na način da su u njega upisana sva lica koja su presuđena za pomenuta krivična djela, a ne samo lica koja su presuđena nakon uspostave registra.
Podsjećanja radi, u javnosti su kružile polemike da li bi ovaj registar trebalo da bude javan ili ne.
S jedne strane su brojni građani, ali i aktivisti iz Asocijacije psiholoških i poligrafskih ispitivanja, koji su i zagovarali uspostavljanje registra, od samog početka tražili da on bude javan.
Navodili su da građani imaju pravo znati ko su ljudi koji vrše ta krivična djela, da im znaju imena i prezimena, kao i gdje žive.
Sa druge strane, određeni stručnjaci smatrali su da bi javni registar značio pozivanje na linč i odmazdu prema osobi koja je izvršila takvo krivično djelo.
Na kraju je radna grupa, koja je formirala Prijedlog nacrta zakona odlučila da će registar, u skladu sa praksom Evropskog suda za ljudska prava, biti polujavan te da će sadržavati fotografije osuđenih za krivično djelo i njihove lične podatke.
Kako je tada rečeno, svrha zakona nije stigmatizacija tih osoba, nego prevencija
